سلاح های نین جوتسو

سلاح های نین جوتسو

شوریکن :

یک نوع سلاح سرد ژاپنی است که به سمت هدف پرتاب می‌شود. این سلاح از سلاح‌های اختصاصی نینجاها است.
شوریکن در انواع ۲ پَر، ۳ پَر، تا ۸ پَر ساخته می‌شود.

شوریکن ها اصلی ترین جنگ افزار مورد استفاده توسط نینجا ها هستند. درست مانند مورد قبل، این سلاح هم از دقت و قدرت مناسبی برخوردار است. شوریکن ها در انواع و اقسام مختلف با اندازه های متفاوت ساخته شده اند و به خاطر شکل ستاره مانند خود، عموما تحت عنوان “ستاره نینجا” شناخته می شود. هر کدام از لبه های سلاح بسیار تیز و برنده بوده تا نهایت قدرت آسیب رسانی را داشته باشند.

بوشوریکن نیز نوعی از شوریکن‌هاست که از یک میلهٔ نوک‌تیز تشکیل شده و به‌سمت هدف پرتاب می‌شود. بوشوریکن در اندازه‌های ۱۲ تا ۲۱ سانتیمتری و در وزن‌های ۳۵ تا ۱۵۰ گرمی ساخته می‌شود و بر اساس شکل آن یا هدف آن نامگذاری می‌شود .
بوشوریکن به روش‌های مختلف به‌سمت هدف پرتاب می‌شود؛ ازجمله: از بالای سر، زیر بازو، از پهلو و از پشت سر؛ و در هر روش، به‌آرامی و با کنترل کامل از میان انگشتان دست رها می‌شود.

آشیکو و شوکو:

آشیکو سلاح نوعی پنجه تیغ دار است که روی کفش پوشیده میشود و شوکو پنجه تیغداری است که مثل دستکش است. یکی از مزیت های این 2 سلاح اینه که میشه بوسیله این 2 سلاح راحت تر و بهتر میتوان از جایی بالا رفت و مزیت دیگه اینه که میشه با این سلاح ضربات مرگبار و کشنده به حریف وارد کرد

کونای:

در دوران فئودالی ژاپن، کشاورزان از هر چیزی که در اطرافشان بود سلاح های قابل پرتاب می ساختند! به همین دلیل ژاپنی ها به طور گسترده معتقد هستند که در خلق “کونای” از بیلچه باغبانی استفاده شده است. امروزه این سلاح تبدیل به مهم ترین جنگ افزار پرتابی نینجا ها شده ,ایجاد حداکثر تعادل و همچنین در نظر گرفتن وزن مناسب برای دست یابی به حداکثر کارایی، در طراحی کونای به خوبی دیده می شود. استفاده از آن بسیار راحت و در عین حال کاملا دقیق و بدون خطا خواهد بود.
اگرچه کونای یک ابزار پایه در دستان متخصصان هنرهای رزمی محسوب می‌شد، از آن می‌توان به عنوان یک سلاح چند منظوره، با محبوبیت بالا قبل از گسترش سلاح‌های گرم استفاده کرد. کونای اغلب با نینجا در ارتباط است که از آن برای ایجاد حفره‌هایی در دیوار استفاده می‌نمود. به وسیله اتصال ریسمان به حلقه انتهای کونای، کاربر به راحتی قادر به بالا رفتن از دیوارها یا درختان بود که متعاقباً در هنگام پرتاب نیاز به دقت بالایی نیز داشت.

بسیاری از شخصیت‌های نینجوتسو از کونای به عنوان سلاح اصلی یا ثانویه استفاده می‌کنند.

فوکیا:

این مورد را می توان ابتدایی ترین و در کمال تعجب خوش ساخت ترین سلاح باستانی نینجا ها به شمار آورد. به کمک این سلاح می توان هدف مورد نظر را تا فاصله 20 متری مورد اصابت تیر به هدف قرار داد. نقاط تیز تیرهای سلاح فوکیا به راحتی می توانند به داخل گوشت و استخوان دشمن نفوذ کنند و وی را از پا در آورند. علاوه بر این، استفاده از سم به منظور زهر آلود کردن تیرها و افزایش اثربخشی آن بسیار مرسوم بوده است.

کاما:

کاما نیز یکی دیگر از جنگ افزار های تولید شده توسط کشاورزان است. قبل از آن که کاما ساخته شود، از آن به منظور برداشت غلات مانند برنج استفاده می شد. محبوبیت این جنگ افزار به اندازه ای بالا رفت که حتی امروزه نیز کاربرد دارد. از کاما در هنر های رزمی چین، کاراته و سیلات هم کمک گرفته می شود.

کاکوته:

نینجاها استاد حملات مخفیانه هستند. این جنگ افزار دقیقا با همین هدف ساخته شده است . سلاح متشکل از یک حلقه بزرگ است که روی ان با چندین زائده تیغ مانند پوشیده شده است. این تیغ ها میتوانند شکل های مختلفی داشته باشند یک نینجوتسو کار میتواند به راحتی کاکوته را در دستان خود پنهان کند بدون اینکه دشمن کوچکترین بویی ببرد. بعضی از انواع این سلاح ها تیغ های کوتاه تر و متفاوتی دارند

گُ شیکی مای:

گُ شیکی مای برنج ۵ رنگ یکی از راه های انتقال اطلاعات ( دِن تاتسو جوتسو ) در هنرهای رزمی نین جوتسو. نینجا برای علامت گذاری و ارتباط بدون کلامی دادن اطلاعات بعنوان رمز ما بین هم استفاده می‌کردند

واکی زاشی:

واکی زاشی نوعی شمشیر است که شبیه به کاتانا میباشد و تفاوت اصلی ان با کاتانا در طول و اندازه های ان است واکی زاشی نسبت به کاتانا شمشیری کوتاه تر و کوچک تری است این شمشیر معمولا طولی بین ۳۰ تا ۶۰ سانتیمتر دارد و غالبا با طول ۵۰ سانتیمتر شناخته و ساخته میشود. در زمان قدیم در ژاپن معمولا از کاتانا به شمشیر بلند نام برده میشود و از واکی زاشی صرفا با نام شمشیر یاد میشود

تانتو:

تانتو شمشیر کوتاه ، چاقو مربوط به دوره هیان است از تانتو در ورزشهای رزمی سنتی (تانتو جوتسو) استفاده میشود از مهمترین سلاح های نینجا است نینجاها از این سلاح به عنوان سلاح چندگانه استفاده میکنند این سلاح برای سوراخ کردن درها برای خبر چینی ، سوراخ کردن زمین و ایجاد نهر اب و همچنین برای پرتاب کردن مثل شورایکن و نیز برای ضربه زدن است

نانچیکو:

نانچیکو یک سلاح سرد سنتی ژاپنی (اوکیناوایی)است که از ۲ میله باریک تشکیل میشود که در انتها با یک زنجیر یا طناب کوتاه به هم متصل میشوند یک باور عامیانه بسیار معروف میگوید که نانچیکو در اصل یک ابزار خرمن کوبی برای جدا کردن برنج از شلتوک بوده که کشاورزان ژاپنی ان را به شکل یک سلاح مرگبار در اوردند تا با ان به نبرد سامورایی ها بپردازند. اما در حقیقت کشاورزان اوکیناوایی نانچیکو را با تغیر در نوعی لگام اسب در سده هفدهم ابداع کردند ظاهر نانچیکو طوری بود که ماموران حکومت ان را با نوعی اسباب بازی با یک تیکه چوب بی خطر اشتباه میگرفتند. در حالی که این تیکه چوب معمولی در واقع سلاح دفاعی مؤثری بود. شیوه استفاده از این سلاح سبک های متفاوتی دارد در سیستم اوکیناوایی بیشتر برای تکنیک های قفل کننده و خفه کننده از ان استفاده میشود.

تسن:

تِسِن . باد بزن فلزی بیشتر کاربردهایی مانند: عصا ، باتون ، چوب دستی دارد. اگر تِسِن از یک ورق اهنی به شکل بادبزن تشکیل شده باشد کارایی رزمی ندارد . باد بزن فلزی زمانی کاربرد رزمی پیدا میکند که ؛ از مجموعه تیغ های فلزی به هم دوخته شده تشکیل شده باشد و اکنون بدنه تسن در انواع مختلف فلزی ، پلاستیکی ، چوبی و … موجود است.

کوساری:

کوساری فوندو یک سلاح مناسب در فاصله کم میباشد کوساری فوندو یا زنجیر وزنه دار نام دارد طول این سلاح بین ۴۰ تا ۷۵ سانتی متر متغیر بوده و از فولاد آبکاری شده غیر براق(که نور را منعکس نمیکند) ساخته میشود اصل اساسی در حمله و ضربه زدن با کوساری فوندو ایجاد چرخش مناسب در وزنه انتهای زنجیر به منظور ایجاد نیروی گشتاور و ضربه موثر تر میباشد

ناوا:

ناوا نوکه : به معنیه فرار از طناب . در nawa nuke no Jutsu (ناوا نوکه نو جوتسو) از ترفند های (استخوان) تایجوتسو استفاده میشود . مچ دست ها باز و بسته میشود مهارت دست را میگیرند دست هارا کمی خم میکنند و جریان خون را نیز مسدود میکند و حریف کاملا قفل میشود

هوجوجوتسو:

هوجوجوتسو با ناوا( طناب ) ” هوجو جوتسو (در ژاپن به عنوان يک هنر رزمي محسوب ميشود , که تاکيد بر بستن دشمن با استفاده از طناب دارد) . بسياري از مدارس , اين هنر را بخشي از آموزش هاي خود قرار ميدهند , مدارسي همچون : ” کوراما – ريو ، Kurama – Ryu ” تاکنوچي – ريو ، Takenouchi – Ryu ” ” ايتاتسو – ريو ، Ittatsu – Ryu” نینجاها از این شیوه خیلی استفاده می‌کردند و بیشتر روی فنون پرتابی آن کار می‌کردند. طرح ها و شکلهاي اتصال نه تنها کاربردي هستند بلکه زيباي خاصي دارند و اينکه احترام گذاشتن به حريف را تاکيد ميکنند و همچنين نشان از آن ميدهند که جنگجو از مهارت بالايي برخوردار است سامورایی ها و افراد دولتی برای اعتراف گرفتن از اطلاعات دشمن از این شیوه استفاده می‌کردند . روزها و ساعتها افراد اینگونه بسته بندی می‌شوند ویا به همین طریق آویزان می شدن

فوکی :

فوکی یا جوتسو (لوله ی برای پرتاب تیر) فوکی یا برای عملیات های بی صدا مانند اغتشاش در اردوی دشمن ، ایجاد هراس و علامت دادن استفاده میشود این سلاح غالبا به شکل فلوت یا در داخل چتر مخفی میگردد به همین دلیل حمل ان بسیار ساده بود تیرهای این سلاح از مخروط های کاغذی با کلاهک فولادی صیقل داده شده ساخته میشود و گاهی داخل این تیرها پیغام مخفی میگردید. هم اکنون فوکیای جوتسو مسابقات بین المللی دارد و دارای یک فدراسیون مستقل میباشد .

یومی:

یومی و یا (یومی به معنی کمان),(یا به معنی تیر ) است که معمولا در حفاظی از نی حمل میشود‌ . از تیر و کمان های سنتی ژاپتی خیلی کوتاه تر بوده حمل و پنهان کردن این تیر و کمان بسیار آسان بود نینجا ها از این تیر و کمان در فاصله کم استفاده میکردند نام دیگر این هنر استفاده از تیر و کمان “کیودوجوتسو” میباشد

در ادامه تصاویری از نمونه سلاح های نین جوتسو قابل مشاهده است: